
منادا، اسم یا حرفی است که معمولا به همراه حرف ندا میآید و برای مخاطب قرار دادن خدا، معشوق یا هر شخص یا شی دیگربه کار میرود و هدف گوینده معمولا تاکید بر آن است.
حروفی چون الف، ای و یا حروف نشانه ندا شناخته میشوند و اسمی که بعد یا قبل از این حروف میآید منادا خوانده میشود و پس از آن علامت تعجب ميگذاریم.
جانا! حدیث حسنت در داستان نگنجد.
عطار
ای دوست! بیا تا فم فردا نخوریم.
نکته: ندا و منادا ار انواع شبه جمله هستند که همواره یک جمله شمرده میشوند.
حروف ندا
چنانکه در بالا آمد حروف ای، یا، الف با آمدن در ابتدا یا انتهای اسم در ساختن ندا و منادا نقش دارند. در ادامه به شیوه ساخت و کاربرد هر یک از حروف برای ساخت شبه جمله ندا میپردازیم:
ای
نشانه نداست که در ابتدای کلمه میآید و نقش منادایی دارد، مانند:
ای خدا، ای دوست و ...
یا
حرف یا نیز همچون ای در ابتدای کلمه (اسم) میآید و منادا میسازد، مانند:
یا رب، یا ابوالفضل و ...
یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن
دیوان اشعار، حافظ
وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش
الف (ا)
برخلاف دو حرف دیگر در آخر کلمه (اسم) میآید و حرف قبل از خود را منادا میکند، مانند:
دلا، یارا، حافظا و ...
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
دیوان اشعار، سعدی
با کامپیوتر زیاد سر و کار دارید؟
تایپ دهانگشتی مهارتی است که همه به آن نیاز داریم. آن را با آسانترین و بهترین روش بیاموزید.
همین الان یادگیری تایپ دهانگشتی را شروع کنید!حذف حرف ندا و انتقال تکیه
تکیه اسم در حالت عادی روی هجای آخر است؛ اما وقتی در جملهای، اسم منادا شود؛ تکیه اسم که در حالت عادی روی هجای آخر است به هجای نخست منتقل میشود. برای مثال در جمله:
فریدون گلدان را آورد.
در این جمله، تکیه کلمه فریدون بر هنجای آخر (دون) است و در جمله بعد:
فریدون! گلدان را بیاور.
تکیه کلمه بر هجای اول (ف) است.
نکته: ندا در شعر فارسی و عربی غالبا با ادات تنبیه و هشدار و تحذیر از قبیل الا و هان همراه است و در این حال تاکید آن بیشتر است، مانند:
الا ای خردمند پاکیزه خوی
بوستان، سعدی
خردمند نشنیده کس عیب جوی
جملههای ندایی اگر بر هیجان و احساس تند دلالت کنند یا تشویق و استغاثه و دادخواهی و تشویق و اظهار تحسر و مانند آنها را برسانند، کلامی تاکیدی بهشمار میروند، اگرچه دستورنویسی چون فرشیدورد در چنین شرایطی ای را حرف ندا نمیداند، مانند:
زینهار ای دوستان جان من و جان شما
خدایا به دادم برس (استغاثه و دادخواهی)
نکته: آی و آهای نیز در زبان محاوره همان حرف ندا هستند. همچنین ناسزاهایی چون بیچاره، بدبخت، احمق و کلامهای محبتآمیزی مانند عزیزم و مهربانم نیز ندا هستند.
عالیه منم نهم هستم چیزی بلد نبودم اما الان یاد گرفتم ممنون
توضیحات عالی بود
عالی بود تو کتاب درست منادا رو ننوشته
عالی بهترین توضیح
عالی عالی
من ادبیاتم زیاد خوب نیست
از سال هفتم ادبیات ضعیف بودم
الان ک سال نهمم
خیلی واسم سخت تر از سال هفتم شده
چون حتی اون مطالبی هم ک واسه ی هفتمه رو بلد نیستم
ولی سایت شما جوزی توضیح داده ک یاد میگیرم کامل…♡
کامل و خوب
خیلی خوب بود توضیحات
خوشم اومد
عالی
عالی
خوب
خوبه