تعیین، اسم مصدری است که از عَیَنَ عربی ریشه گرفته و تشخیص، تخصیص، تحدید، مشخصسازی، مرزبندی، حدگذاری، نصب، برگماردن، منصوبکردن، نامزدی و گزینش معنا شده است. در اغلب فرهنگهای لغت فارسی، هم به همان معانی به کار رفته است. تنها در لغتنامه دهخدا معانی دیگری هم برای این واژه ثبت شده است؛ از جمله، سبزشدن درخت، شکوفه برآوردن درخت، سوراخ کردن مروارید، چیزی را آشکار ساختن، واضح کردن.
با توجه به ریشه تعیین، نوشتن به شکل تأیین یا تایین نادرست است و با این صورت نوشتاری در هیچ واژهنامهای ذکر نشده است.
برگزیدگان این دوره از جشنواره تعیین شدند.
آقای مرادی و خانم رحیمی برای مدیریت مجموعه تازه تأسیس ما تعیین شد.
نکته: این املا درباره کلماتی مانند تعیینکردن، تعیین تکلیف، تعیین وضعیت و ... نیز به کار میرود.