یوتایپ 
تابه‌حال به این فکر کرده‌اید معذب درست است یا موذب؟ معذب را با واو بنویسیم یا با ع؟
معذب؛ یعنی عذاب کشیده، شکنجه دیده، رنجدیده، آزرده شده، جفا کشیده، بازداشت شده و تنبیه شده. این واژه با عذاب و تعذیب هم‌خانواده است.
امیر معزی در یکی از قصاید خود از این کلمه در معنای تنبیه و عذاب استفاده کرده است.
روح بی جسمش معذّب شد به زندان سَقَر
امیر معزی، قصاید
جسم بی‌روحش مُنَقَّط شد به دندان گلاب
مُعذَّب ریشه عربی دارد و اسم مفعول واژه عَذُبَ است. خوب است بدانید با تبدیل فتحه به کسره، مُعَذِب را در نقش اسم فاعل به کار می‌برند که به معنی شکنجه‌گر و عذاب‌کننده است.
بنابر آنچه تا اینجا مرور کردیم و با توجه به ریشه کلمه، موذب یا مؤذب نادرست است و در هیچ لغتنامه‌ای هم ذکر نشده است.
امروزه برای اراده معنای خجالت کشیدن یا خجالتی بودن هم از این واژه استفاده می‌شود. حتماً شما هم مُعذب بودن را زیاد شنیده یا به کار برده‌اید. مثلاً می‌گوییم:
از صحبت کردن در جمع معذبم؛ یعنی راحت نیستم، آزرده‌ام یا خجالت می‌کشم.
این کلمه در دستور زبان فارسی نقش صفت را دارد.
به شدت معذب شدن از نمودهای بیرونی فرد خجالتی است.