دست مریزاد یک فعل دعایی است که درباره شخصی به کار میرود که کاری را به نحو احسن انجام داده است. معمولا از این عبارت برای تحسین اساتید بزرگ در حرفه، هنر یا صنعتی به کار استفاده میکنند. از آنجایی که صدای ز در زبان فارسی به چهار شکل ز، ذ، ض، ظ نوشته میشود( نگاه کنید به مقاله واج)، عدهای از فارسیزبانان این عبارت را به غلط و به صورت دست مریضاد مینویسند. در حالی که فعل مریزاد، صورت دعایی از فعل مَریزد است که در معنای نلرزد به کار میرود و حافظ آن را برای پا هم به کار برده است.
بنازیم دستی که انگور چید
حافظ، دیوان اشعار
مریزاد پایی که در هم فشرد
و صائب تبریزی برای تیغ هم از این فعل استفاده کرده است.
دست و تیغ تو مریزاد، که از پرتو او
صائب تبریزی، غزلیات
شد چراغان جگر خاک ز خونین کفنان
بنابراین این فعل هیچ ارتباطی با کلمه مریض ندارد و نمیتوانیم آن را به صورت دست مریضاد بنویسیم چون اصلا چنین عبارتی را در تاریخ زبان و ادبیات فارسی نمییابیم.