مشغول الذمه از اصطلاحات عربی است که به فارسی راه پیدا کرده و درباره کسی به کار می‌رود که که تعهد خود را به جای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد. تلفظ صحیح این کلمه به صورت مَشغول‌ُالذِّمِّه است.
مشغول‌الذمه‌ای اگر شهادت دروغ بدهی.
معمولاً این کلمه در میان فارسی زبان‌ها به صورت‌های دیگر هم تلفظ می‌شوند که البته همگی غلط هستند.
- مشمول الذمه
- مشغول زومه
- مشغول الزمبه
- مشمول الضمنه
- مشغول ذنبه
بهتر است در گفتار و نوشتار خودمان از به کار بردن چنین کلمات پیچیده‌ای صرف نظر کنیم. مثلاً به جای مشغول‌الذمه می‌توانیم کلمه مدیون را به کار ببریم.
مدیونی اگر شهادت دروغ بدهی.
