احتمالا شما هم بارها در سخنان یک استاد یا معلم شنیدهاید که: فحوای کلام را فهمیدهاید؟ ما هم معمولا با بله پاسخ دادهایم بدون اینکه به شکل ظاهری این عبارت توجه کرده باشیم؛ اما موقع نوشتن این واژه، تردید داشتیم که بنویسیم فحوا یا فهوا؟
فحوا واژهای عربی است که از ریشه فَحَا گرفته شده و به معنی درونمایه و مضمون اصلی است! به بیانی دیگر، همان جان کلام یا لب مطلب. اما باید توجه داشته باشیم که واژه فهوا در هیچ فرهنگنامه معتبری نیامده است و درحقیقت این واژه ساخته افرادی است که به املای فحوا توجه نداشتهاند و بهتدریج از شکل نادرست آن در نوشتار استفاده کردهاند و همین موضوع باعث شده که واژه فهوا بهجای فحوا در متنها رایج شود.
در متون میتوانید از مترادفهای کلمه فحوا هم استفاده کنید که عبارتند از:
جان کلام
محتوا
مضمون
معنا
لبمطلب
عدهای نیز متضاد این کلمه را هم صورت و لفظ در نظر گرفتهاند.