احتمالاً شما هم بارها در سخنان یک استاد یا معلم شنیده‌اید که: فحوای کلام را فهمیده‌اید؟ ما هم معمولا با بله پاسخ داده‌ایم بدون اینکه به شکل ظاهری این عبارت توجه کرده باشیم؛ اما موقع نوشتن این واژه، تردید داشتیم که بنویسیم فحوا یا فهوا؟
فحوا واژه‌ای عربی است که از ریشه فَحَا گرفته شده و به معنی درونمایه و مضمون اصلی است! به بیانی دیگر، همان جان کلام یا لب مطلب. اما باید توجه داشته باشیم که واژه فهوا در هیچ فرهنگ‌نامه معتبری نیامده است و درحقیقت این واژه ساخته افرادی است که به املای فحوا توجه نداشته‌اند و به‌تدریج از شکل نادرست آن در نوشتار استفاده کرده‌اند و همین موضوع باعث شده که واژه فهوا به‌جای فحوا در متن‌ها رایج شود.
در متون می‌توانید از مترادف‌های کلمه فحوا هم استفاده کنید که عبارتند از:
جان کلام
محتوا
مضمون
معنا
لب‌مطلب
عده‌ای نیز متضاد این کلمه را هم صورت و لفظ در نظر گرفته‌اند.
اگر به درست‌نویسی املای فارسی علاقمندید و دوست دارید نکات دسته‌بندی شده‌ای در این باره بخوانید، توصیه می‌کنیم به مقالات زیر هم نگاهی بیندازید.
- پرتقال یا پرتغال؟ قربت یا غربت؟ انتخاب میان قاف یا غین، از مصائب املای فارسی!
- اتاق یا اطاق؟ رقابت ت و ط در املای فارسی
- داستان املای ه و ح؛ هجران یا حجران، هلیم یا حلیم، حمزه یا همزه؟
- تعیین، تأیین یا تایین؟ تعیین نوبت یا تأیین نوبت؟
مقالات مشابهی را هم می‌توانید در بخش درست‌نویسی فارسی یا چگونه غلط ننویسیم در سایت یوتایپ بخوانید.
