قواعد شکسته نویسی کلمات جمع فارسی

کلمات جمع تو فارسی،‌ اسمایی هستن که با یکی از نشانه‌های جمع (ها، ان، ون، ین، ات) ترکیب می‌شوند. مثل:

درخت‌ها، معلمان، قدسیون و ...

حالا اگر بخوایم که کلمات جمع رو به‌صورت شکسته در متن بنویسیم باید چکار کنیم؟ پیشنهاد می‌کنیم اگه درباره کلمات جمع به اطلاعات بیشتری نیاز دارین، حتما مقاله نشانه‌های جمع در فارسی رو بخونین.

شکسته نویسی کلمات جمع فارسی

مهم‌ترین نکته تو شکسته نویسی کلمه های جمع فارسی اینه که بدونیم تو شکل گفتاری، از نشانه‌های جمع ان، ین، ون و ات استفاده نمی‌کنیم و همه کلمات رو با ها جمع می‌بندیم. مثلا نمی‌گیم؛

معلم دانش‌آموزان رو از خیابون رد کرد.

به جاش می‌گیم:

معلم دانش‌آموزا رو از خیابون رد کرد.

بنابراین استفاده از پسوندهای جمع، به جز ها، در گفتاری‌نویسی کلا منتفیه!

حالا بیاید ببینیم همین «ها» رو باید چطور بنویسیم؟

قانون اول – همه کلمات به جز کلمات مختوم به «ه» و «و»

مثلا کلمات درخت، معلم، کیف، قاشق، توپ، آرد، ماشین، خیلی راحت با پسوند «ها» جمع بسته می‌شن ولی ما در گفتار، دیگه ه رو حذف می‌کنیم و می‌گیم:

درختا، معلما، کیفا، قاشقا،‌ توپا، آردا، ماشینا و ...

پس این شیوه خیلی راحته و شاید اولش به نظرتون بیاد که خوندنش کمی سخته ولی کم‌کم چشم و ذهنتون به این کلمات هم عادت می‌کنه. البته عده‌ای هم اصلا ه رو حذف نمی‌کنن و مثل همون نوشتن رسمی این کلمه‌ها را می‌نویسن؛

درخت‌ها، معلم‌ها، کیف‌ها، قاشق‌ها،‌ توپ‌ها، آردها، ماشین‌ها و ...

اما به نظر من این شکلی همون شکل رسمی رو پیدا می‌کنه و رو این پیشنهاد هم فکر کنین که حتی می‌تونین به شکل چسبیده بهم بنویسیدشون که یکم گفتاری‌‌تر باشه؛ یعنی:

درختها، معلمها، کیفها، قاشقها،‌ توپها، آردها، ماشینها و ...

وقتی اینجوری می‌نویسین و کسی مشغول خاموش‌خوانیه (یعنی داره تو دل خودش می‌خونه) ناخودآگاه به همون شکل گفتاری هم می‌خونه با اینکه داره حرف ه رو می‌بینه.

حله؟

قانون دوم- کلمات مختوم به «ها» و «واو» و «ا»

درباره کلمه‌هایی که با ه تموم می‌شن باید اینو در نظر داشته باشیم که نمی‌تونیم دو تا ه رو به هم بچسبونیم یا بعد از «ه»، همینطوری یک‌هویی الف بذاریم؛ هم شکلش زشت می‌شه و هم اینکه ناخوانا می‌شه. مثالا رو ببینین؛

کلمه‌ا و یا کلمهها

پس درباره این کلمه‌ها، نمی‌تونیم ه رو حذف کنیم. چند تا مثال دیگه بزنیم؟

صخره‌ها، نشانه‌ها، دانه‌ها، کاشته‌ها و ...

کلمه‌هایی که با واو هم تموم می‌شن همین داستان رو دارن مثلا نمی‌تونیم بنویسیم؛

پادوا، کوکوا،‌ عموا

به‌جاش مجبوریم بنویسیم:

پادوها، کوکوها،‌ عموها

اون دسته از کلماتی که به الف هم ختم می‌شن همین قانون رو داریم. پس باید حتما ه نوشته بشه؛

حلواها، هم‌پاها، فرداها

در مورد اینکه کلمه‌هایی که با و یا ه تموم می‌شن و مجبورین توش ه رو بنویسین، نگران نباشین چون بازم در خاموش‌خوانی، ناخودآگاه مخاطب اونها رو به شکل گفتاری‌ می‌خونه.

پس جمع مکسر تکلیفش چیه؟

جمع مکسر در گفتار خیلی محبوب نیست به خاطر همینم تو گفتاری نویسی هم چندان راه پیدا نمی‌کنه. یعنی مثلا خیلی بعیده که ما تو حرف زدنمون بگیم «هرچی داش وجوه نقد بود» به جاش مثلا می‌گیم:

هرچی داش نقد بود.

یا مثلا نمی‌گیم از فواید پرتقال خونی خبر داری؟ به جاش می‌گیم:

از فایده‌های پرتقال خونی خبر داری؟

بنابراین قاعده خاصی برای شکسته نویسی جمعای مکسر نداریم؛ جز اینکه خیلی راحت حذفشون کنیم یا از معادل فارسی و جایگزین درستش استفاده کنیم. اگر می‌خواین بدونین که بهترین معادلا برای جمع‌های مکسر تو فارسی چیه مقاله جمع‌الجمع کلمات فارسی رو یه نگا بندازین که توش یه جدول پر و پیمون براتون گذاشتیم.

حالا ازونجایی که شکسته‌نویسی تو فارسی خیلی حرف و حدیث پشتشه شما یه لطفی کنین و اگه نکته‌ای داشتین که می‌شد به این مقاله اضافه کرد، یا نقد و نظری بود برامون کامنت بذارین.